Burdur
Çavdır kazasının Ambarcık köyünde 1897'de doğan Ömer Harmanda, Çanakkale ve Kurtuluş Savaşı cephelerinde 9 sene askeriye yaptı, sıhhiye çavuşu olması nedeniyle yanık ve parasız askerlerin otama sürecinde fariza aldı.
Vatani vazifesini 9 senenin böylece tamamlayarak köyüne dönen sıhhiye çavuşu Harmanda, vefatına denli eşine ve çocuklarına, cephede güzeşte yıllarını, çektikleri sıkıntıları, üzüntüleri, yokluğu, mücadeleyi ve Türk ordusunun kahramanlığıyla mevrut zaferi anlattı.
Annesi ve anneannesinden duyduğu Çanakkale hikayeleriyle büyüyen 62 yaşındaki Neriman Şimşek Mıhladız, 24 salname öğretmenliğinin arkası sıra 10 sene domestik ortak gazetede kenar yazarlığı yaptı.
Yazmanın tadına vasıl Mıhladız, gençken annesinin anlatımları esnasında almış olduğu notları ve derlediği kontrolleri zamanı gerçekliğe akıllıca yerine kitaplaştırmaya değişmeyen verdi.
Kovid-19 salgınının arkası sıra evde kalmış olduğu çağ artınca yazmaya elan baş döndürücü ağırbaşlılık sağlayan Mıhladız, dedesinin cephedeki anılarını "Pelit Ekmeği", "Mısır Ekmeği" ve "Buğday Ekmeği" ismini verdiği üç romanda anlattı.
Yıllarca cephede parasız icra vekili ve yiğitlik aylığını onama etmeyen ortak dede
Gelirini martir ve gazi yakınlarına bağışlayacağını kitapların önsözünde tamlayan Mıhladız, senelerce cephede parasız icra vekili ve yiğitlik aylığını onama etmeyen dedesine müstahak ortak torun kazanmak istiyor.
Mıhladız, AA muhabirine, bilgilerin, yaşanmışlıkların, anıların doğacak nesillere kalıt bırakılması düşüncesince kitap yazdığını söyledi.
Birinci ve ikinci kuşaktan fasile büyüklerinin Birinci Dünya, Çanakkale ve Kurtuluş savaşlarına delil bulunduğunu özetleyen Mıhladız, yaşanmışlıkların kitaplarına kaynaklık ettiğini aktardı.
"Koskoca Çanakkale Boğazı günlerce kıpkırmızı aktı kızım"
Annesinin, 1960'da gazi dedesinin ölümünden sonradan devir hin Çanakkale Türküsü'nü söyleyip ağladığını dile getiren Mıhladız, "Ben de sorardım 'Anne niçin ağlıyorsun?' niteleyerek o da 'Deden bu türküyü söyler söyler ağlardı.' derdi." ifadesini kullandı.
Annesinden duyduğu en delici dedesinin anlattığı anılarından birinin 'Koskoca Çanakkale Boğazı günlerce kıpkırmızı aktı kızım." demesi bulunduğunu vurgulayan Mıhladız, "50 sene sonradan biriktirdiğim bu anıları, torun yerine dedeme borcumu ödemeliyim niteleyerek kaleme aldım." dedi.
"Dedemin öyküsü beni baş döndürücü hüzünlendiriyor"
Mıhladız, Çanakkale'ye gittiğine, dedesinin savaştığı bölgeleri yegâne on paralık gördüğüne yer vererek şöyleki konuştu:
"Çanakkale'de savaş baş döndürücü korkunçmuş. Bir de dedem şurası anlatırmış; 'Biz o denli imanlı merhametliyiz ki savaş meydanında yanık bulunan rastgele renkten kişiye baktık. Orada rengarenk ayrı ayrı ırklardan insanoğlu vardı.' dermiş. Dedemin öyküsü beni baş döndürücü hüzünlendiriyor. O seneler o denli korkunçmuş ki savaş yetmemiş ortak de çekirge istilası olmuş, yemeklerini de çekirgeler yemiş. Erkekler muharebeye gittikten sonradan geride artan hanımlar kendileri yemeyip içmeyip, grup yetiştirdikleri rastgele şeyi cepheye göndermişler. Kadınlar da arkada canla başla savaşmış. Karasabanın uğrunda hanımlar toprak sürmüş. Meşe ağacından topladıkları pelitten bitirdikleri ekmeği, yetiştirdikleri mısırı, buğdayı cepheye göndermişler. Yokluğu ve çaresizliği anlattığım düşüncesince kitaplarıma ekmek isimlerini verdim."