Konya
Konya'da canlı Ukraynalılar, Rusya'nın ülkelerine müteveccih saldırılarını endişeyle izlem ediyor, savaşın müşterek an ilk bitmesini bekliyor.
Ülkelerindeki aileleriyle teknolojik olanaklar çerçevesinde ünlü ve görüntülü müzakere olanağı bulan Ukraynalılar, devir zamane sığınaklara revan yakınlarından çav alamayınca endişe yaşıyor.
Kilometrelerce uzaktaki ailelerine maneviyat vermeye etkin Ukraynalılar, savaşın müşterek an ilk akıbet bulması düşüncesince afsun ediyor.
Yaklaşık 1 senedir Konya'da canlı 39 yaşındaki Anna Starovoitova, AA muhabirine, gezim işiyle mücadele etmek düşüncesince Türkiye'ye geldiğini söyledi.
Starovoitova, kızı ve oğlunun ülkesinde bulunduğunu belirterek, "Tatil nedeniyle oğlum yanımdaydı. Okul açıldığı düşüncesince 3 hafta ilk Ukrayna'ya gönderdim. Yaz tatilinde Türkiye'ye getirmeyi düşünüyordum. Yılbaşında buradaydı. Bir ay benim yanımda kaldı. 9 yaşındaki oğlum ve 19 yaşındaki kızım anneannelerinin birlikte kalıyor." dedi.
"Aradığımda arada müşterek saatlerce ulaşamıyorum"
Ailesiyle genel ağ üstünden yazışma kurarken fark aksaklıklar yaşadıklarına yer veren Starovoitova, ülkesine meydana getirilen saldırıların peşi sıra daima "Ne olacak?" endişesi taşıdıklarını dile getirdi.
Ailesi düşüncesince aşırı endişelendiğini vurgulayan Starovoitova, "Aradığımda arada müşterek saatlerce onlara ulaşamıyorum. Her siren başladığı devir akrabalarım bodruma gidiyor. Annem, ilaç, yemek, su kadar malzemelerle valiz hazırlamış. Bir de önemsiz kutuya kapik maması koymuş. Nasıl rahat olayım. Çocuklarım orada, kalbim orada. Artık bugün ego ½ si ölmüş, ½ si canlı biriyim. Ölürsem de kişi toprağım olsun." ifadelerini kullandı.
Yulia Çapar da 5 senedir Türkiye'de bulunduğunu, 2,5 yaşlarında oğlu bulunduğunu bildirdi.
Annesi, babası, koca kardeşi ve tamamı akrabalarının Ukrayna'da bulunduğunu özetleyen Çapar, şu şekilde konuştu:
"Ailemin yaşamış olduğu kent de bombalandı. Devamlı siren sesi geliyor. Korkuyorlar lakin savaşıyorlar. Sivil ahali kişi şehirlerini korumaya çalışıyor. Ailemle kesif pıtrak görüşmeye çalışıyorum. Psikolojileri bozuk. Annem uyumuyor. 1 sayaç ilk annemle konuştum. Marketler, raflar boş. Hiçbir nesne yok. Türkiye'den Ruslara çağırmak istiyorum, lütfen susmayın. Bu mücadelesi siz durdurabilirsiniz. Lütfen müşterek şeyler yapın."
