Sivas
Nuriye ve Osman Fidan çiftinin biricik evlatları 50 santim boyundaki Tuğba Fidan, yürüyemediği düşüncesince ilkokul, rüştiye ve liseden haricen sınavlara girerek yetkilendirilmiş oldu.
İlk çocuklarını 10 yaşlarında cıncık kemik hastalığından kaybeden Fidan çifti, iz okumayı aşırı dost kızları Tuğba'ya gelişigüzel mevzuda dayanaklık etmek oluyor.
Tuğba Fidan, AA muhabirine, anadan doğma bedenî sakat ve cıncık kemik hastası bulunduğunu söyledi.
Engeli hasebiyle gününün iri bölümünü evinde geçirdiğini tamlayan Fidan, "Kitap okumayı aşırı seviyorum, kitaplarla hayatımı sürdürmeye bitmeme ediyorum. Okuma ve yazmayı annem öğretti. Daha sonradan dışardan ilköğrenim ve liseyi bitirdim. Üniversiteye gitmeyi de aşırı isterim lakin esenlik durumlarımdan çevre yapamıyorum." dedi.
Fidan, kıraat aşkının bebek yaşlarda başladığını ve elan aşırı anlatı okuduğunu anlatarak "Havanın dobra bulunduğu günlerde hariç çıkıyorum. Arkadaşlarla sayaç geçirmeyi aşırı seviyorum. Pandemi hasebiyle şu anda dostlarımla birlikte tomar görüşemiyorum." niteleyerek konuştu.
Kitap okumanın giderek kendisinde birlikte ihtiras biçimine dönüştüğünü dile getiren Fidan, "Soğuk havalarda hariç çıkamadığım senelerde kitaplar dostum oluyor. Kitaplar eğer olmazsa yaşamım olmaz. Kitap okumanın haricinde evde olduğum devir tel örüyorum. Kitap okumayı aşırı seviyorum." ifadelerini kullandı.
"Kızımın düşsel üniversiteyi de bitirmek"
Anne Nuriye Fidan ise imkansızlıklar hasebiyle okula gönderemediği kızına kıraat ve yazmayı evde kendisinin öğrettiğini anlattı.
Yeğenlerinin ibret idman düşüncesince kendilerine vardığında kızının da onlarla çalıştığını dile getiren Fidan, "Okumayı öğrendi, yazmayı öğrenemedi. Sonrasında küçük ufak şiirler, hikayeler yazmaya başladı. Yazmayı da öğrendi, haricen okulunu bitirdi. Bu sene da ortaöğretim diplomasını aldı. Üniversiteyi düşünüyor lakin esenlik problemlerinden çevre yapamıyor." dedi.
Kızının en elleme arkadaşının kitaplar bulunduğunu vurgulayan ana Fidan, şunları kaydetti:
"Evde bulunduğu sürece iz okuyor. Bazen de işleme yapıyor lakin genel anlamda iz okumayı aşırı seviyor. Kızım aşırı sosyal, etrafı kabilinden seviliyor, arkadaşları ve komşular aşırı ilgileniyor. Ben de gelişigüzel devir kızımı götürdüm, getirdim, göz boncuğu devir ne utandım ne de birlikte 'of' dedim. Kızımı gelişigüzel istediği yere götürüyorum. Kızım cıncık kemik hastası bulunduğu düşüncesince aşırı hassas, apayrı hiç kimseye dengesiz edemiyorum. En küçük birlikte darbede kırılabiliyor. Ölen çocuğum da öyleydi. Banyo yaptırırken iş oluyordu, bunun düşüncesince uyanıklık etmem gerekiyor. Allah'tan gelene gelişigüzel devir şükrettim. Kızım bana Rabb'imin birlikte hediyesi, ölene denli arkasındayım."
