İstanbul
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verilerine göre, evren genelindeki engelli sayısının 1 milyarı aştığı ve tahminî rastgele 5 engelliden 4'ünün büyümekte bulunan devletlerde yaşamış bulunduğu bildirildi.
Engellilik, birlikte afiyet sorunuyla şahsi ve çevresel faktörler arasındaki etkileşimi anlatım ediyor.
Engellilerin sayısı çabucak artmaya bitmeme ederken, artışın başat sebepleri namına nüfus bilimsel eğilimler, vakayiname afiyet sorunlarındaki artma ve ihtiyarlama gösteriliyor.
Dünya genelinde birlikte milyardan birlikte tomar bireyin engelli bulunduğu kestirim edilirken, bu kopya evren nüfusunun yüzdelik 15’ine karşılama ediyor.
Öte taraftan 15 gözyaşı ve beden tahminî 190 milyon can fonksiyonel hareketlerde ehemmiyetli güçlük yaşıyor ve rutin afiyet hizmetlerine gerekseme duyuyor.
DSÖ, doğrudan her insanın yaşamının anlaşılan birlikte devrinde iare yahut temelli birlikte çeşit engelle gönül rahatlığı karşıya kalmasının beklenen bulunduğunu belirterek engelli insanların dünkü tip koronavirüs (Kovid-19) salgınından orantısız biçimde etkilendiğinin altını çizdi.
İnsan hakları ihlallerine sunulan kalıyorlar
Engelliler, bedenî engellerin beraberinde engelli oldukları düşüncesince sunulan kaldıkları insanoğlu hakları ihlalleriyle de çabalamak mecburiyetinde kalıyorlar.
Dünyanın nice bölgesindeki engelliler şiddet, istismar, ön ilçe ve çirkin muamelat kabilinden ansızın birlikte tomar hak ihlaline sunulan bırakılıyor.
Engelli erat başkaca afiyet yada sağ esen ait hizmetlere ulaşım noktasında engellemeler, ayrımcılık ve damgalamalarla karşılaşabiliyor.
Engelliler, afiyet hizmetlerinden müstefit olmak istediklerinde ön ilçe ve ayrımcılığa sunulan bırakılarak ceninisakıt kalitede görev kabul geçirmek mecburiyetinde kalıyorlar.
DSÖ, engellilerin, afiyet sistemlerinin tamamı seviyelerinde, ilkin de birlikte numara aşama afiyet hizmetlerine bütünleşmiş edilmesinin acele birlikte biçimde yaygınlaştırılmasının önemine dikkati çekiyor.
Sağlık hizmetlerine erişimde maddesel bariyer
Engellilik sonuç denli gam gösterebiliyor ve engelli insanların birileri şümullü afiyet bakımı ihtiyaçlarına gerekseme duyarken, bazılarının bahis konusu bakımlara gereksinimi olmayabilir. Ancak tamamı engelliler, rastgele insanoğlu kabilinden asliye afiyet hizmetlerine erişime gerekseme duyuyor.
Düşük gelirli devletlerde canlı engellilerin yarısından fazlasının makul afiyet hizmetlerini karşılayacak olanaklara ehil bulunmadığı kestirim ediliyor.
Engelliliğin ceninisakıt gelirli devletlerde hâlâ yayılmış olması ve engellilikle fakr arasındaki akıllıcasına orantı, engellilikle mücadelenin en çarpıcı yolunun içtimai kalkınma bulunduğunu ortaya koyuyor.
Birleşmiş Milletler (BM) Engelli Hakları Sözleşmesi’nin 25. Maddesi, engelli insanların ayrımcılığa uğramadan en faziletkâr afiyet olanaklarına algı hakkını savunuyor. Ancak baş döndürücü az iklim engelli vatandaşları düşüncesince tam kalitede afiyet hizmeti sunuyor.
Birçok engellinin asliye afiyet hizmetinden istifade yapmak düşüncesince yolculuk ve asliye çıkar yol harcamalarını bile karşılayamayacak halde bulunduğu anlatım ediliyor.
Engellilerin yüzdelik 80’i büyümekte bulunan ülkelerde
BM’nin aktardığı verilere göre, birlikte bilyon engellinin yüzdelik 80’i büyümekte bulunan devletlerde yaşıyor.
Engelli nüfusun tahminî yüzdelik 46’sı 65 gözyaşı ve beden kişilerden oluşuyor.
Söz konusu verilere göre, rastgele iptidai hanımdan birinin yaşamının birlikte bölümünde engelli olması beklenen görünürken, bu oranın çocuklarda 10’da birlikte seviyelerinde görüldüğü kestirim ediliyor.
Öte taraftan engellilerin şiddete sunulan kalma olasılığının 4 ila 10 kıvrım hâlâ birlikte tomar bulunduğu belirtiliyor.
