Trabzon
Trabzon'un Vakfıkebir ilçesi Kemaliye Mahallesi'nde müşahede mânialı 65 yaşındaki Seher Şener ile 88 yaşındaki anası Ayşe İnce, birbirlerine dayanak kendisine yaşama tutunmaya çalışıyor.
Çocukluk çağından itibaren el ortada "tavuk karası" yada "gece körlüğü" kendisine da tanıdık retinitis pigmentosa hastalığı canlı Seher Şener, 40'lı yaşlarından itibaren müşahede yetisini kaybetti.
Eşinin 13 sene geçmiş vefatının peşi sıra bekâr küsurat Şener, anası Ayşe İnce ile yaşamaya başladı. Şener, görememesine karşın evindeki hepsi işleri yapıyor, hem kendisinin aynı zamanda annesinin gereksinimlerini karşılıyor.
Kardeşleri bambaşka kentlerde yaşayan, evladı da sıfır Şener, ilçedeki kimi yakınlarından ve komşularından devir hin dayanak görüyor.
"Rüzgar kabil geldi, geçti"
Ayşe İnce, AA muhabirine, kayıtlara uyarınca 88 yaşlarında göründüğünü, nüfusa geç yazıldığı düşüncesince mükemmel yaşını bilemediğini fakat elan şişman bulunduğunu söyledi.
Eşinin ölüm ettiğini, 5 çocuğunun da bambaşka kentlerde bulunduğunu tamlayan İnce, Tonya ilçesine ilişkin Hoşarlı Mahallesi'ndeki evinden ayrılarak kızı ile yaşamaya başladığını anlattı.
Yaşlılık zımnında nice afiyet sorunuyla mücadele fail İnce, yaşamının köyde demet bostan işlerinde çalışmakla geçtiğini, etrafında "kuru taş üstüne yuva karşıcı kadın" kendisine anıldığını anlatım etti.
İnce, 15 yaşlarında evlendiğini, 2'si eşinin esbak evliliğinden bulunan 7 çocuğunu zorluklarla büyüttüğünü dile getirerek, "Çok çalıştım, rızkım da bol, verdim de fakire fukaraya, yedim de. Yetimleri baktım, Zonguldak'ım yoktu, Almanya'm yoktu. O halde çalıştık, çabaladık. Gece mehtap vurdu mu ego bahçeye inerdim, beller, kazardım. Ömrüm bu vakte geldi. Şükür, otururken namazımı kılıyorum, kaşığımı tutuyorum." dedi.
Genç yaşta birlikte oğlunu toprağa vererek nesil acısı da canlı İnce, ihtiyarlığın aşırı ciddi ağırlık bulunduğunu vurgulayarak, "Nasıl oldu, kesinlikle gitti, bunlar birlikte hikaye. Rüzgar kabil geldi, geçti. Kocamak ciddi birlikte yük, tutamıyorsun, atamıyorsun, o seviyedeyim işte." niteleyerek konuştu.
İnce, gençliğin aşırı elleme bulunduğunu belirterek, şu halde bitmeme etti:
"Nerede bulacağız artık, kaçtı, gitti. Babamın evini ego çevirirdim, en şişman evladı bendim. Kimin nesi yok, ona el atardım. Allah da beni rızıklandırdı, kurban olurum onun elleme ismine. 6 dönüm toprak çalışırdım, lüp üstü, serender darı dolar da taşardı. İnsan ömrü yalan, gel, git. Mübarekler derlerdi, 'Geldik birlikte kapıdan, çıktık öteki kapıdan.' Bu kadardır ömür, tığ bunu aşırı sanıyoruz lakin yok."
Bugünkü biçimine şükrettiğini, lüp zarfında dolaşabildiğini fakat bambaşka birlikte obje yapamadığını, eve, kızına menfez kulak olmaya çalıştığını anlatım fail İnce, "Gerisini kendisi yapıyor, elleme işler yapıyor. Ziyaretimize gelenler oluyor, komşularımız, yakınlarımız geliyor." dedi.
İnce, birlikte şeye gereksinimleri olduğunda, pencereden sapına ip bağladığı kovayı sarkıtarak esnaftan istediğini, onların da kendilerine araştırma görevlisi olduğunu, istedikleri şeyi alarak içerisine koyduklarını aktardı.
"Allah bugünümüzü aratmasın"
Seher Şener de çocukluktan itibaren yaşamış olduğu müşahede problemininin ilerlediğini, 8 senedir yüzdelik 90'a derece yükseldiğini söyledi.
Eşi ölüm edince köyde bekâr canlı annesiyle oturmaya değişmeyen verdiklerini özetleyen Şener, anası düşüncesince Akçaabat kazasından Vakfıkebir'e taşındığını belirtti.
Eşinden küsurat tekaüt maaşı ile geçinen Şener, lüp işlerini gücünün yettiğince kendisinin yaptığını fakat sokağa birlikte tane başına çıkamadığını, günlerinin evde geçtiğini anlatım etti.
Komşularının ve akrabalarının elleme insanoğlu olduğunu, onlardan iane gördüklerini dile getiren Şener, "Çok şükür, elimden geldiği derece anneme bakıyorum, bakacağım da anamdır. Allah bugünümüzü aratmasın." niteleyerek konuştu.
