Adana
Üç bebek babası Özdemir (58), yaşamını down sendromlu oğlu Ethem'in (26) yapabileceği etkinlikleri keşfetmeye adadı.
Çok sayıda çocuğa gereksiz zamanlarında dans derslerimizi verici Ali Özdemir, Gönüllü Anneler Topluluğu içerisinde oğlunun da zarfında bulunmuş olduğu çocuklardan dans grubu oluşturdu.
Grup, Özdemir'in girişimiyle kentteki aşırı sayıda etkinlikte "Biz de varız" niteleyerek oyunluk almaya başladı.
İnsan kaynakları biriminde çalışmış olduğu hususi şirketteki sema engellilerin de dünyasına ilişmek talip Özdemir, ayraç dili öğrenerek iş arkadaşlarına "ses" oldu.
Özdemir, öğrendiği ayraç diliyle iş yerindeki çalışanların sıkıntısına hal bulmasının yanı esna dans grubuyla dokunduğu hususi gereksinimli evlatları da topluma vermek düşüncesince fedakarlık yapıyor.
"Onlara baktığımızda gözlerindeki parıltı değme şeye değiyor"
Ali Özdemir, AA muhabirine, 26 sene ilk kucağına almış olduğu ikinci çocuğu yardımıyla yaşamının aşırı hâlâ mülevven ve dobra bulunduğunu söyledi.
İlk aşamada down sendromlu ortak bebek sahibi olmayı kabullenemediğini özetleyen Özdemir, "Kabullenmemiz hakkıyla güç oldu, dünyanın sonu kabil düşünmüştük. Bizim evladımızdı, canımızdı. Bu sıkıntılı devri atlattıktan sonradan aracısız önümüze hakkında bebek düşüncesince ne yapabiliriz, topluma ne kazandırabiliriz, ona neler öğretebiliriz çalışmalarına başladık." dedi.
Özdemir, hususi gereksinimli oğlunun eğitiminden sporuna değme şeyiyle eşiyle bu arada yakından ilgilendiklerini, onu topluma kazandırabilmek şartıyla senelerdir çabaladıklarını belirtti.
Oğlunun dansa kabiliyeti bulunduğunu ayırt etmeleriyle bu kapsamda çalışmalara ciddiyet verdiklerini, bu sayede aşırı sayıda hususi gereksinimli çocuğa da ulaştıklarını dile getiren Özdemir, şu şekilde konuştu:
"Geçmişte ego de el oyunlarıyla ilgilendim. Ethem'de de dansa alışkanlık bulunduğunu ayırt ettik. Ethem'in kulak yatkınlığı olduğunu, ferman aldığını ve bunu uyguladığı gördük. Bu mevzuda aşırı dobra kere aldık. Bu yolculukta Gönüllü Anneler Topluluğu ile tanıştık. Toplulukla baş başa dünkü downlu, hususi gereksinimli evlatları tanıdık. Onlarla baş başa Ethem kabil hususi gereksinimli kardeşlerine küçük ufak dokunmaya başladık ve ortak kol oluşturduk. Çocuklarımıza ortak şeyler öğretmeye çalışıyoruz ve başarıyoruz da. Bizim düşüncesince onların mutluluğu, onlara baktığımızda gözlerindeki parıltı değme şeye değiyor. Onunla dans etmek, dans öğretmek, dostlarıyla kol halindeyken onları izlemek, belletmek kostümlerini alıştırmak bunlar bana aşırı esenlik veriyor. Boş geçireceğim vakitleri onlara ayırarak aşırı bahtiyar olduğumu hissediyorum."
İş arkadaşları düşüncesince ayraç dili öğrendi
Özdemir, Ethem yardımıyla çevresindeki değişik hastalıkları bulunan insanların de hâlâ aşırı dikkatini çeker bir vaziyete geldiğini anlatarak, "İnsanlar birtakımı şeyler başına gelmeden bambaşka hayatları bilmiyor." dedi.
İşitme sakat çalışanlarla yazışma kurmakta müşkül çektiğini ve arkası esna kursa değişik bu dili öğrendiğini aktaran Özdemir, "Bu dili öğrendikten sonradan onlarla çalışmanın aşırı dörtköşe bulunduğunu ayırt ettim. İki kişiyle başladık ve şu an 18 isim oldu. Onların ara esna tıkandığı yerlerde çevirmenlik yapıyorum, onlara araştırma görevlisi oluyorum." niteleyerek konuştu.
Anne Fatma Özdemir de eşinin yardımı ile değme şeyiyle geçenlerde ilgilendikleri oğlanları Ethem yardımıyla sabrı ve sevginin sonsuzluğunu öğrendiğini kaydetti.
