İzmir
Seferihisar ilçesinde 30 Ekim 2020'de meydana mevrut ve Bayraklı ile Bornova ilçelerinde iri yıkıma hastalık bulunan 6,6 büyüklüğündeki depremde 117 isim hayatını yitirdi, 1034 isim yaralandı.
Rızabey Apartmanı'nın enkazındaki kontrol istirdat çalışmalarında Çınar ve Sayra kardeşlerin ölmüş bedenlerine ulaşılması, onlardan doğacak ümitli haberi gözleyen yakınlarını kanun boğdu.
Enkazın aslında ortak an olsun ayrılmayan ve ümitli bekleyişi eyyam sonradan ateş haberle akıbet bulan ana Batmaz, ağır süreci atlatmaya çalışıyor.
Tülin Batmaz, toplumsal iletişim araçları üstünden "İyilik İkizim" ismini verdiği projeyle çocuklarının adlarını ve anılarını yaşatmaya mücahede ediyor.
Proje kapsamında bugüne denli hatırat ormanı oluşturuldu, 3 kitabevi ve otizmli kollar düşüncesince 3 derslik ile Tanzanya ve Kamboçya'da 4 su sebili açıldı. Öğrencilere burs maruz projede, gerekseme sahibi ailelere de destekte bulunuldu.
Sokak hayvanlarının da unutulmadığı çalışmalarda ikizlerin isimleri, okudukları liselerin konuşma salonları, izinli oldukları okulların sınıfları, Kemalpaşa'da kategori evleri ile İzmir Bornova Mustafa Kemal Atatürk Kitaplığında bebek odasına verildi.
Tülin Batmaz, AA muhabirine, o devir değme zamankinden hâlâ aşırı çocuklarını öperek sabahleyin işe kıymetlendirmek kıl payı evden çıktığını, depremden sağlıksız vakit ilkin de telefonda görüştüklerini söyledi.
Deprem esnasında da Çınar'a ulaşabildiğini aktaran Batmaz, "Geçen sene sabahleyin evimden çıktım, rutin şekilde işime giderken ortak hayatım vardı. Gelecek planlarım, evim, umutlarım, yuvam, çocuklarım, onlarla ilgilendiren ortak kırcı projelerim vardı. Saat 14.51 bakımından avlu elime iri ortak bakir bıraktı. Bütün doğacak elimde patladı." dedi.
"O yemeği yediler mi yemediler mi bilmiyorum"
Acılı anne, o anları gözyaşlarıyla şöyleki anlattı:
"Yarım vakit ilkin çocuklarımı arayıp yiyeceklerini yiyip yemediklerini sordum. Bugün hala o yemeği yediler mi yemediler mi bilmiyorum. Aradığımda Sayra'nın telefonuna ulaşamadım. Çınar’ın telefonu açıldı. Annecim 'çok kötü' dedi ve hemen sonra ortak bilinçlilik beyan etmek istedi. Tabii ego hemen sonra anlıyorum. Yıkılıyor buyurmak istedi. O lafız dört dörtlük tamamlanmadı ve telefon kesildi. O anda hayatlarını kaybetmişler. Muhtemelen o telefon benimle akıbet konuşmasıydı. Ben o çabucak çıkıp geldiğimde ortak iki yıkılmış yapı gördüm. Arabadan inip koşarak eve kıymetlendirmek durumunda kaldım zira gidiş geliş tıkanmıştı. Köşeyi döndüğümde türap bulutunu gördüm. O an benim düşüncesince alelacayip ortak çevrim başladı. Çocuklarımın değiştirdiği ebat kıl payı olmasa da ego de gayrı ortak boyuta geçtim."
"Alkışlanmayanların öyküsünü biliyordum"
Bir ana şekilde umudumu yenilgi şansının olmadığını tamlayan Batmaz, şöyleki bitmeme etti:
"Umudumuzu daima koruduk. Fakat benden kamufle aslında, Sayra ve Çınar kalpleri durarak hayatlarını kaybetmişler. Aslında ortak deprem fobisi oluşmuş. Çünkü aşırı şuurlu çocuklardı. Evde olmaları müstelzim yerde, olmaları müstelzim pozisyonda değme şeyi yapmışlar. 2. devir Jandarma Arama Kurtarma ufaklıklara ulaşmış. Fakat bulundukları içtima aşırı yoğun ve ağır ortak konumda olmasından çevre görkemli ortak endişe tarzıyla dokunmamışlar çocuklara. 4. güne denli enkazın az buçuk hâlâ hafiflemesini, onları hâlâ akilane çıkarmayı hedeflemişler. Ben ortak numara devir belden aşağılık damla geçirdim. 'Sayra ve Çınar çıktı' dedikleri devir ego tekerli sandalyedeydim. 'Neden alkışlamadılar?' niteleyerek ilkin sorumluluk bu oldu. Çünkü çıkanlar alkışlanıyordu. Alkışlanmayanların öyküsünü de biliyordum."
Tülin Batmaz, o günden sonradan alelacayip hissiyat yaşadığını tabir ederek, evlatları yerine dobra icraat yürütmeye değişmeyen verdiğini anlattı.
Sayra ve Çınar'ın aşırı zait kollar bulunduğunu ve çevrelerinde sevildiğini vurgulayan Batmaz, sonsuz bulundukları ortamı neşelendirmeye çalıştıklarını dile getirdi.
Annelerine işe gitme demişler
Acılı ana hemen sonra "İyilik İkizim" projesini halletmeye değişmeyen verdiklerine ayraç ederek şunları kaydetti:
"O devir bana bu kalp yüklendi. Sayra ve Çınar yoktu, ayrıca ortak devir ilkin bana 'anne bugün işe gitme' demişlerdi. Ben de o devir evde olabilirdim. Öyle olmadı. Bunun ortak manası olmalıydı. Bunların hiçbirinin DOĞRU olmadığına inanıyorum. Ben kaldıysam, Sayra ve Çınar gittiyse bunun ortak manası olmalıydı. Sayra ve Çınar'ın avlu felsefeleri iyilik, gösteriş ilişkin kuruluydu. Biz de 'İyilik İkizim' hareketiyle yola koyulduk. Bizim iyilikleri de konuşuyor, bunu da paylaşıp çoğaltıyor olmamız gerekiyordu. Bir toplumsal iletişim araçları hesabı açtık, çığ kıl payı büyüyen iyilikler zinciri biçimine geldik. Tabii ki ortak ana şekilde bunlar size yetmiyor. Sadece esenlik gerçekleştirmek değildi buradaki temamız ve Sayra ile Çınar'ın ismini keyiflendirmek da değildi. Onların ismiyle bu arada ortak hikmet edinmekti. Türkiye’deki çocuklarımız suya aşırı şen ulaşabiliyordu ancak etraflı evren ayrımsız şeye cemaat değil maalesef. O nedenden Afrika’da 3, Asya’da ise 1 su sebili açtırdık. İkisi İstanbul’da, 1'i burada kazanmak kıl payı otizmli kollar düşüncesince derslik açtık. Sayra ve Çınar’ın sağlıksız küsurat hikayeleri kıl payı onların hikayeleri sağlıksız kalmasın istedik."
Depremzede oldukları düşüncesince nice kasıntı ve isim kabilinden aranarak gereksinimleri olup olmadığının sorulduğunu aktaran Batmaz, bugüne denli kimseden maddesel manada ortak bilinçlilik istemediğini hoppadak projeyi geliştirmede beraberinde olmalarını istediğini anlattı.
Tülin Batmaz, evlatları yerine hatırat ormanı projesi başlattıklarını ve 28 Ekim'de 450 çocukla burada dikme dikeceklerini tabir ederek, şunları söyledi:
"Ne yapsak yetmiyor, yetmeyecek de devamı daima gelecek. İnşallah tek bilinçlilik bitmez, daima duam bu şekilde. Bir yola giriyorsunuz ve o yolda değme bilinçlilik akmaya başlıyor, siz hoppadak o yolda fahri reşit oluyorsunuz. 25 SMA'lı çocuğa dayanak noktası verdik. İl Milli Eğitim Müdürlüğü ile bu arada emek vermek yürüttük. Kemalpaşa'da üç karye mektebinin değme şeyini sıfırdan yaparak kitabevi biçimine getirdik. Bundan ahir evrelerde hayalim ortak vakıf yahut cemiyet kurmak. Bütün projelerimizi hâlâ güçlü, hâlâ ayakları yere basan, hâlâ aşırı insana ulaşabilecek biçimde ortak tavan altıda toplamak. Umarım değerli oluruz."
