Niğde
Niğdeli iyicil Şahin Mercan, tahminî 30 sene evvela hoca namına atandığı Tunceli'de, kendisi üzere yetim bulunan ayrıntılar düşüncesince başlatmış olduğu sağlık hareketini çağ Niğde'de sürdürüyor.
Gençlik ve Spor Bakanlığında bilirkişi namına fariza karşılayıcı 51 yaşındaki Mercan, AA muhabirine, babasının 1984'te ölüm ettiğini, 14 yaşlarında yetim kaldıktan sonradan ailecek güç eyyam yaşadıklarını söyledi.
O senelerde şahısların hesaplı gücünün bugünkü denli dobra olmadığını ve toplumsal mevki anlayışının bu denli gelişmediğini tamlayan Mercan şöyleki bitmeme etti:
"Ben gerekseme sahibiyim erişmek de zordu. Biz hiç kimseye diyemedik. Rahmetli ortak güreş hocamız vardı, o bizi yaşama hazırladı. Onun sebebiyle okuduk. 1991 senesinde Tunceli'de hoca namına göreve başlayınca elimize mal geçti, 'Bunu ortak tane başımıza harcamayalım, bizim üzere büyüyen bireylere da el uzatalım.' fikri oluştu. Tunceli'de bu işe gelişmemiş başladık. Yetim çocuklarımıza acı sakız güdücü armağanı, maaşımızla ne yapabilirsek, bazısına lahmacun ısmarladık, kimisinin gönlünü aldık, kimisine gazoz, çay ısmarladık. Ama esasi işimiz onların okumaları anlamında tavsiyelerimiz oldu."
Tunceli'de fariza meydana getirdiği süreçte, hayırseverlerin desteği ile okuttukları nice öğrencinin şu anda onlarca yetime burs verdiğini dile getiren Mercan, o öğrencilerin arasından hukukçu, doktor, öğretmen, kolluk ve iş adamları yetiştiğini aktardı.
Niğde'ye 1995'te atandıktan sonradan çevresinin genişlediğine ayraç fail Mercan, "Kömür, odun, besin verince bitiyor. Buzdolabı, çamaşır makinesi al, eskiyor. Her evden ortak bebek okutmaya değişmeyen verdik. 2004-2006 yıllarında fariza karşılayıcı Niğde Valisi Sebahattin Öztürk bizi tetikledi. Onunla baş başa çerçeveyi genişlettik. O tam Allah baht etti idarecilik görevine başladık, ayrımlı insanlarla tanıştık, iş adamları ile öğrencileri buluşturmaya başladık. Yetim öğrencinin IBAN numarasını, familya bilgisini alıyorum, burs verecek bireylere ulaştırıyorum. 50-60-70 derken çağ bakımından 578 çocuğumuza burs veriyoruz. Bunun 500'ünü Niğde merkezli ortak şirket veriyor. 78 çocuğun burslarını ego ayarlıyorum." dedi.
"Yetim Eli ünlü ortak cemiyet kurduk"
Mercan, ev ziyareti yapmadan, dürüstlük öyküsünü öğrenmeden hiç kimseye yardım etmediklerine dikkati çekerek laflarını şöyleki sürdürdü:
"Evin niteliğine bakıyoruz, neye gereksinimi var ise belirliyoruz. Hasta, engelli, baş döndürücü bebek sahibi olup işini kaybeden bireylere da eğreti yardım ediyoruz. İhtiyacını belirledikten sonradan bölük reisinden de müsaade alıyoruz, lüp biraz fotoğrafını çekip, toplumsal medyadan paylaşıyoruz. Artık ortak gönüllü, iyicil ve ya ortak öğrencimiz çıkıyor, 'Bunun gereksinimlerini ego karşılıyorum.' diyor ve ya 500, 1000 liralık gönderiyor. 'Yetim Eli' ünlü ortak cemiyet kurduk, IBAN numarasını veriyoruz, oraya gönderiyorlar. Evlerin çamaşır makinesinden buzdolabına, halıdan kilime, elektrikli süpürgesinden aş damı eşyalarına denli dört başı mamur gereksinimlerini tamamlıyoruz. Bunu da en baş döndürücü okuttuğumuz öğrencilere istinaden tamamlıyoruz."
Yaklaşık 15 çağ evvela ortak markete besin paketleri yaptırdıklarını ve 41 bin liralık borçlandıklarını dile getiren Mercan, Bor'dan ortak hayırseverin arayarak "Niğde ve Bor'daki topu topu yetimlerin gereksinimlerini karşılamayı ego üstenme ediyorum, benim dışımda hiç kimseye gitmeyin." söylediğini ve borçlarını ödediğini anlattı.
"Her sene 500'e yaklaşan burs bulduğumuz öğrencimiz var"
Mercan, İstanbul'dan ortak esnafın da soba aldıkları iş namına bulunan 4 bin 150 liralık borçlarını ödediğini belirterek, "Şu anda 2 bine yaklaşan okuttuğumuz, izinli bulunan doktorumuz, öğretmenimiz, polisimiz, kamuda etkin insanımız var. Her sene 500'e yaklaşan burs bulduğumuz öğrencimiz var. Bunlarla irtibatı kesmiyoruz. Ortaokuldan itibaren izlem ediyoruz. Okulda öğretmenleriyle, annesiyle görüşüyoruz. Eğitim talim malzemesi gerekiyorsa onu tamamlıyoruz. Üniversiteyi kazanınca da okumasına araştırma görevlisi oluyoruz." sanarak konuştu.
Genelde doğrudan mal katkısı almadıklarını tamlayan Mercan laflarını şöyleki tamamladı:
"Özellikle evvel kere tanıştığımız insanlar, iri meblağlarda yardım verecekleri zaman, onlara IBAN da vermiyoruz, 'Eşini de al gel, evleri gezdirelim, yardımını ondan sonradan yaparsın.' diyoruz. Para dağıtmaya ferdî namına karşıyız. Para kolaycılığı, istemeyi, dilenciliği öğretiyor. Balık tutmayı öğretmemiz lazım. İhtiyacı her neyse onu giderelim lakin ayaklarının üstünde durmayı onların öğrenmesi lazım. Bu açıdan lüp herhangi ortak çeşitli ihtiyacını mal da müdahale verirsek kılıç o eve 'Tembel sevimsiz yaşa' mesajını veririz ki bu bizim çıktığımız yolla çelişir."
