Ankara
Suriye'de hâlâ kundakta bebekken evlerinde çıkan yangında yüzü ve eli yanan 23 yaşındaki İdlibli Abdurrezzak Riduş, yaşamının art kalanını dışlanmadan berhayat olmak düşüncesince sığındığı Türkiye'de, tedavi edilme umuduyla yaşıyor.
İdlibli Riduş, yaşamını karartan soba kazasıyla müşterek yaşlarında bebekken tanıştı.
İlkokula gittiği gündüz öğretmeni çeşidinden gayrı evlatları korkuttuğu nedeni öne sürülerek azarlanan Riduş'un pedagoji bilimi yaşamı yalnızca müşterek gündüz sürdü.
O günden sonraları kişilerin kendisinden korktuğunu ve iğrendiğini düşünen İdlibli genç, çağının az hâlâ tümünü evde geçirirken yalnızca boğunuk havalarda yahut şeb ezanı saatlerinde hariç çıkabiliyor.
Riduş, Suriye'deki ehliyetsiz keyif imkanlarından çevre rastgele müşterek tedavi de göremedi.
Suriye'de Mart 2011'de iç savaşın başlamasıyla acıları hâlâ da mütebaki Riduş, Beşşar Esed diyeti güçlerinin saldırıları dolayısıyla İdlib'in şarki kırsalında yaşamış olduğu evi 2018'de bırakma eylemek durumunda kaldı.
Suriyeli genç, keyif ve ruhsal sorunlarının artarak çoğalması sayesinde 2019'da tedavi umuduyla Türkiye'ye sığındı.
Elim tutkun kazasında yüzü yanan ve sağlıklı eli de sakat mütebaki genç, deformite dolayısıyla 22 senedir gözlerini kapatıp uyuyamıyor ve buna ilişkin şekilde da menfez kuruluğu ve müşahede kaybı yaşıyor.
Başkent Ankara'da ailesinden ırak canlı Riduş, hayırseverlerin yardımları ve çöpten toplamış olduğu plastiklerden elde etmiş olduğu parayla geçimini sağlamaya çalışıyor.
İş başvuruları art çevrilen Riduş'un biricik düşsel yaralarından kurtulup ömrünün art kalanını insanoğlu çeşidinden dışlanmadan geçirmek.
İdlibli genç, senelerdir cerrahi müdahale olma ve keyif problemlerinin çözülmesi hayaliyle yaşıyor.
AA ekibi, Suriyeli genci yaşamış olduğu evde görüşme ederek halini yakından gördü.
"İnsanların bana acıyarak bakması kalbimi sızlatıyor"
Riduş, AA muhabirine meydana getirdiği açıklamada, sobadan çıkan tutkun dolayısıyla kimseyi suçlamadığını belirterek "Yangında ellerim ve yüzüm yandı. Yangın esnasında evde biricik başımaydım. Doktorlar fakat 5 yaşından sonraları cerrahi müdahale yapılacağını söylemişler. Ancak Suriye’deki tababet o derece ilerlemedi. Tedavi göremedim. Estetik ameliyatları aşırı fiyatlı ve bizim maddesel gidiş ortada." dedi.
Ailesinin şu an İdlib'deki mülteci kamplarında yaşadığını ve onlarla kalın pıtrak telefonda görüştüğünü dile getiren Riduş, tedavi olduktan sonraları müşterek gündüz onlara karşılaşmak istediğini söyledi.
İdlibli Riduş, yangının kendisinde bıraktığı izler dolayısıyla yaşamının ayrımlı geçtiğini belirterek "Örneğin yaşadığım bölgeden ırak bölgelere çıkamıyorum. İnsanların bana acıyarak bakması kalbimi sızlatıyor. İnsanların beni görüp dalavere geçmelerini ve bana acıyarak bakmalarını istemiyorum artık. Bu nedenden çevre bu saatlerde (öğle) hariç çıkamıyorum. Hep evdeyim. Çalışmak isterim fakat olmuyor." sanarak konuştu.
"Okula yalnızca müşterek gündüz gittim, ikinci gündüz gidemedim"
Çocuk yaşta maşer çeşidinden dışlanan Riduş, "Okula yalnızca müşterek gündüz gittim, ikinci gündüz gidemedim. Öğretmenim eğitimime bariyer oldu, bağırıp duruyordu. Babam da üzülmemem düşüncesince 'gitme' dedi. Bu gidiş beni kahretti." niteleyerek yaşamış olduğu üzüntüyü tabir etti.
Sokaktaki insanlarla yaşamış olduğu diyaloğun her daim bire müşterek bulunduğunu vurgulayan Riduş, "İnsanlar genel anlamda her daim bu bir vaziyete nite düştüğümü, nite yaralandığımı ve gözlerimin görüp görmediğini soruyor. Ben de onlara başımdan geçeni anlatıyorum." sanarak konuştu.
Riduş, tedavi görüp alışılagelen insanoğlu kabil berhayat olmak istediğini vurgulayarak şöyleki bitmeme etti:
"Değişik başlamak istemiyorum artık. İnsanların bana acıyarak bakmasını istemiyorum. Çok etkileniyorum. Bu nedenden dolayı bu bakışlardan gizlenilmek düşüncesince evden çıkamıyorum. Bu hali benimsemek aşırı zor, biricik çarem tedavi olmak. Buradaki hastaneleri gezdim fakat tedavimin güç bulunduğunu söylüyorlar. Plastik cerrahileri hususi hastaneler yapıyor."
"Tedavi olma umudum beni yaşama bağlayan biricik şey"
İdlibli genç, kendisiyle ilgilendiren aklına mevrut en biçimsiz olayı, "En biçimsiz obje 2018’de köyümden apayrı yere barhana ederken oldu. Çünkü ilkin el köyümden apayrı müşterek yere gidiyordum. Yolda giden kişilerin bana bakışlarını on paralık unutamıyorum. Benim düşüncesince güç andı diyebilirim. Ölsem de unutmayacağım o anı." ifadeleriyle anlattı.
Geçiminin müşterek yönünü yardımlarla sağladığını kaydeden Riduş, "Tedavi olma umudum beni yaşama bağlayan biricik şey. Ben bunu muvaffak olmak düşüncesince aşırı uğraşıyorum fakat tedavi aşırı pahalı. Türkiye’de hastanelerde de plastik ameliyat bulunmayan dediler. Tedavim aşırı fiyatlı olduğu için kimesne bunun düşüncesince asistan olamıyor." dedi.
İnsanların bakışlarından naşi yevmi yaşamını evde oturarak geçirdiğini kail Riduş, "Günümü evde oturup Allah'tan müşterek halas durup durup geçiriyorum. Dışarı çıkamıyorum. Yemekleri ego yaparım dostum da bulaşıkları yıkar. Ev işlerini arkadaşımla yapıyoruz. Elimdeki engelden naşi ev işlerini yaparken az buçuk zorlanıyorum." sanarak konuştu.
Uyurken menfez kapaklarını kapatamıyor
Üşüdüğü gecelerde düşünmekten çevre aşırı uyuyamadığını tamlayan ızdıraplı canlı şunları kaydetti:
"Geceleri durumumu ve nite tedavi olabilirim sanarak her daim düşüncelere dalıyorum. Düşüncelerim beni uyutmuyor. Uyusam da gözlerimi kapatamıyorum. Açık kalıyor. Bu halde (sırt üstü) uyuyorum. Yastığa koyduğum başımı yana çevirince doğrudan uyanıyorum. Göz kapaklarını ne derece kapatmaya çalışsam da bariz kalıyor. Gözlerim yastığa diyince acıdan doğrudan uyanıyorum."
"Çok düşünmemek düşüncesince antidepresan ilaçlar kullanıyorum"
Sesini herekse ulaştırmak istediğini vurgulayan Suriyeli genç, Türk makamlarına da teşekkürname etti.
Riduş, Türk Kızılayından ruhsal dayanaklık eylemek aldığını belirterek "Bir senedir ruhsal tedavi görüyorum. Sadece aşırı düşünmemek düşüncesince antidepresan ilaçlar kullanıyorum. Bu ilaçlardan aşırı yarar gördüm sayılmaz zira benim tedavim belli." ifadelerini kullandı.
Suriye ve Türkiye'deki camianın namına bakışını kıyaslayan Suriyeli genç, "Türkiye'deki insanoğlu genel anlamda elitler, kültürlüler ve beni gördüklerinde acımı hissediyorlar. Ancak gene de aşırı sayıda insanoğlu beni görür görmez derinlemesine levent bakış atıyor, bu da beni aşırı incitiyor. Allah kerim. İnşallah sesim her insana ulaşır." dedi.
"Çöpten plastik toplayıp satıyoruz"
Riduş, "Geçimimi gelmek düşüncesince az da olsa gidip çöpten müşterek şeyler topluyoruz. Yaklaşık müşterek hafta ilkin gittim. (Bazen) Çöpten plastik toplayıp satıyoruz. Çok müşterek obje çıkmıyor. (Günlük) 10 liralık filan fakat ediyor." sanarak konuştu.
Dışlanmadan aklık müşterek ahacık idman istediğinin altını çizen Riduş, laflarını şöyleki tamamladı:
"Tabii ki idman isterim. İşçilik gerçekleştirmek arzu ederdim zorla benim durumum arasında ve bana güç olacak müşterek iş olmasını istemem. Pek aşırı yere başvurdum fakat beni çalıştırmadılar. (Yüzünü gayrı tarafa çevirerek) Yani bana şöyleki müşterek bakıyorlar. Sonra iş bulunmayan diyorlar. Çalışmam icap ettiğini söylüyorum fakat çalıştırmıyorlar. Onlarca yere gittim fakat çalışmazsın dediler."
