İstanbul
Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonunun (UNICEF) april ayında yayımladığı tutanağa göre, Rusya'nın 24 Şubat'ta Ukrayna'ya başlatmış olduğu savaş dolayısıyla Ukraynalı evlatların üçte ikisi konutlarını ayrılma buyurmak mecburiyetinde kaldı.
UNICEF Acil Durum Programları Direktörü Manuel Fontaine, sabık ay Ukrayna'ya ziyaretinin ardından, 11 Nisan'da Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyinde (BMGK) icra ettiği konuşmada, savaşın başlamasının arkası sıra 142 çocuğun yaşamını yitirdiğini ve 229 çocuğun ise yaralandığını kaydetti. Fontaine, Ukrayna'da kalmış olduğu kestirim edilen 3,2 milyon çocuğun yarısının yeteri denli gıdaya erişimi olmaması nedeniyle fikir duyduklarını belirtti.
UNICEF'in verilerine göre, savaş başladığından buyana Ukrayna'da gelişigüzel ortak dakikada 55 çocuk mülteci niteliğine düşüyor.
Savaşın evvel 22 gününde ise kısaca ortak buçuk milyon çocuk Ukrayna'dan uzaklaşmak mecburiyetinde kaldı.
Ukrayna Başsavcılığından 29 Nisan'da meydana getirilen açıklamada ise Rusya'nın saldırılarına başladığı 24 Şubat'tan itibaren 219 çocuğun yaşamını kaybettiği, 398 çocuğun yaralandığı belirtildi.
Mülteci çocuklar ülkelerine art değişmek istiyor
Mülteci niteliğine sakıt Ukraynalı evlatların bir fazla fazla Polonya, Macaristan, Moldova ve Türkiye'ye geldi.
Savaşın başladığı evvel günlerde aileleriyle Türkiye'ye mevrut Ukraynalı çocuklar, Türkiye'de güvende olduklarını, Türkçe öğrenmeye çalıştıklarını söyledi.
Savaşın ortak an ilkin bitmesini talip Ukraynalı çocuklar, ülkelerine, geride bıraktıkları akrabalarının yanına değişmek istiyor.
“Babamı ve kedim Felix’i orada artırmak mecburiyetinde kaldık"
Ukrayna'nın Dnipro kentinden mevrut 12 yaşındaki Marina Tsapenka, AA muhabirine, evvel bombalar patladığında yaşamış olduğu korkuyu ve endişelerini anlattı.
Saldırıların evvel günlerinde sirenler çaldıktan sonradan sığınaklara kullanmak sorunda kaldıklarını kail Tsapenka, beş altı devir sonradan da annesiyle Türkiye'ye geldiklerini kaydetti.
Türkiye'ye gelmelerinin enstantane ortak değişmeyen bulunduğunu tamlayan Tsapenka, "Bir dostum ailesiyle İstanbul'a gideceklerini söyledi. Ben de anneme ilettim ve kılıç de onlarla bu arada buraya gelmeye değişmeyen verdik. Şimdi İstanbul'dayız ve inanma içindeyiz. Türkçe öğreniyorum zorla hâlâ on paralık dostum yok." dedi.
Türkiye'ye gelmeye değişmeyen verdiklerinde aşırı üzüldüğünü ve ağladığını dile getiren Tsapenka, şu şekilde bitmeme etti:
"Babamı ve kedim Felix’i orada artırmak mecburiyetinde kaldık. Kedim hastaydı, derinlemesine ortak yolculuğu kaldıramaz sanarak babaanneme bıraktım. Babam gelmedi zira bizlere burada beslemek düşüncesince orada patron idman zorundaydı."
Tsapenka, dünyaya bu savaşı aktarmak düşüncesince ileti özgülemek istediğini belirterek, "İnsanlar, çocuklarıyla savaş yüzünden ülkelerini, konutlarını bırakıp apayrı devletlere kullanmak mecburiyetinde kalıyor. Çocuklar, hanımlar ve nemli insanoğlu ölüyor. Okullarımızdan ayrı eğlenmek mecburiyetinde kalıyoruz. Hiçbir çocuk dilini bilmediği ortak ülkede hayatta olmak mecburiyetinde kalmasın." dedi.
"Çocukların memleketlerini bulunmayan etmeyin"
Ukrayna'nın Dnipro kentinden mevrut 12 yaşındaki Ayşe Zaharova, Rusya'nın saldırılarından sonradan hem kendileri hem ülkesi düşüncesince aşırı korktuğunu söyledi.
Savaşın kendisinde ve maada Ukraynalı arkadaşlarında koyu korkma ve fikir yarattığını vurgulayan Zaharova, "Savaş hepsi düşüncesince özlem boydak çocuklar düşüncesince aşırı elan korkunç. Çocukların bahtiyar olduğu, savaşların bulunmadığı ortak evren istiyorum. Ve kâffesi dünyaya sesleniyorum evlatların memleketlerini bulunmayan etmeyin." ifadesini kullandı.
Zaharova, dobra şehirlerinin, evlerinin ve okullarının bombalarla bulunmayan edilmesine aşırı üzüldüğünü dile getirerek, şu şekilde konuştu:
"Saldırının evvel haset şehrimizdeki havaalanına bomba atıldı. Ben uyuyordum, duymadım. Annem uyandırdı. Çok korkuyordu. Telaşlıydı. Ne yapması icap ettiğini bilmiyordu. Sonra sığınağa gitmeye değişmeyen verdik ve en yaklaşan barınak okulumuzda vardı ve oraya gittik."
Zaharova, beş altı devir sığınakta kaldıktan sonradan apayrı ortak aileyle Türkiye'ye geldiklerini, savaş sonlanır bitmez ülkelerine değişmek istediklerini tabir etti.
Babasının Türkiye'de yaşadığını, onun yanına geldikleri düşüncesince bahtiyar bulunduğunu kail Zaharova, anneannesini ve kedisini orada bıraktığı düşüncesince aşırı üzüldüğünü belirtti.
Ukrayna'nın Herson alanından mevrut 13 yaşındaki Bogdana Yurina da sabahın beşinde şehirlerine atık bomba sesleriyle uyandığını ve aşırı korktuğunu anlattı.
Yurina, savaş başladıktan sonradan ortak müddet sığınakta kaldıklarını, arkası sıra anası ve ıvır zıvır kız kardeşiyle Türkiye geldiklerini tabir etti.
Ailesinin iri ortak kısmının Ukrayna'da kaldığını, onlar düşüncesince aşırı telaşlı bulunduğunu feryat figan özetleyen Yurina, Rusya'dan ülkelerine müteveccih savaşı bitirmesini istedi.
"Savaşın özlem yüzüyle tek çocuğun karşılaşmasını istemiyorum"
Dnipro kentinden mevrut 12 yaşındaki Polina Tsapenko da savaşın özlem ortak obje olduğunu, tek diyar düşüncesince hakeza ortak obje isteyemeyeceğini dile getirdi.
Saldırıların başladığı evvel günlerde Ukrayna'da bulunduğunu tamlayan Tsapenko, meydana gelenleri anlamakta ağırlık çektiğini zorla aşırı korktuğunu tabir etti.
Savaş başladıktan doğrudan sonradan şehri ayrılma ederek anası ve kardeşiyle Türkiye'ye geldiklerini kail Tsapenko, şunları anlattı:
"Babam, anneannem, kedim kaldı. Ülkemi ve onları aşırı özlüyorum ve onlar düşüncesince aşırı endişeleniyorum. Savaşın doğrudan bitmesini ve ülkeme art dönmeyi istiyorum."
Dünyanın ve Türkiye'nin, bu savaşın sona ermesi düşüncesince güç göstermesini talip Tsapenko, "Savaşın özlem yüzüyle tek çocuğun karşılaşmasını istemiyorum. Ülkemin bombalanması, çocukların, kadınların, yaşlıların bombalar altında ölmesi aşırı acı. Hiç kimesne bunu hayatta olmak mecburiyetinde kalsın istemiyorum. Bu aşırı kötü. Bu savaş bitsin, evimize gidelim." ifadelerini kullandı.
"Bu savaşın bitmesini ve ülkemize dönmeyi istiyoruz"
Ukrayna'nın Odessa şehrinden mevrut 15 yaşındaki Safiye Temiz de Rusya'nın evvel saldırıları başlatmış olduğu devir korkma ve tiksinme ortada aşırı ayrı ayrı hissiyat yaşadığını kaydetti.
İstanbul'a annesiyle geldiğini, üvey babasının cephede savaştığını özetleyen Temiz, onun düşüncesince aşırı endişelendiğini ve onu kaybetmekten aşırı korktuğunu belirtti.
Dünyaya savaşın bitirilmesi düşüncesince çağırma cihazı gerçekleştirmek istediğini dile getiren Temiz, şu şekilde bitmeme etti:
"Bu savaşın dü diyar açısından iyisi kötüsü, haklısı haksızı yok. Bu savaş biçimsiz ortak savaş zira çocuklar ölüyor. Şu anda kuşatma altında kalan, sığınaklarda canlı binlerce çocuk ve nemli var. Her an üstlerine düşecek ortak bomba korkusu ile yaşıyorlar. Bunun elbette muhik ortak öne sürülen nedeni olabilir. Bütün dünyanın ortak araya gelmiş olarak bu boş boş savaşı bitirmesini istiyorum. Çocuklar ölmesin."
