Manisa
Henüz 2 yaşlarında annesini kaybeden, sakat babası kabilinden 8 yaşına vardığında Giresun'daki yetiştirme yurduna sunulan Alim Yavuz, 11 sene ayrımlı yurtlarda kaldı. 19 yaşlarında Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümünü elde eden Yavuz, sosyal hizmetler uzmanı şekilde ülkenin ayrımlı yerlerindeki yârenlik evleri, yetiştirme yurtları ve huzurevlerinde fariza yaptı. 8 senedir Salihli İlçe Sosyal Hizmetler Merkezi Müdürlüğü vazifesini örümcek Yavuz, yazdığı koşuk kitabı ve romanıyla da literatür dünyasında toprak aldı.
Alim Yavuz, AA muhabirine, sosyal hizmetleri birlikte dizge değil yaşamın manası şekilde gördüğünü, 48 salname yaşamının 40 yılının sosyal hizmetlerde geçtiğini anlattı. Yazıp çizdiği, iş saatinde yahut sonra meydana getirdiği herhangi birlikte şeyin sosyal hizmetlerle ilgili olduğuna ayraç fail Yavuz, yetiştirme yurdunda büyüyerek bu görevde çalışmanın duygudaşlık kısmını güçlendirdiğini söyledi.
Yazmanın iyileştirici yönü
Bir evladı kurumun bakımına alırken öz yaşadıklarının aklına geldiğini tabir fail Yavuz, şu halde konuştu:
"Kurum namına evladı alırken evvel gününü, yaşayacağı zorlukları ego biliyorum. O evladı en dobra halde büyüklenme bakımına hazırlamanın ne buyurmak bulunduğunu biliyorum. Yaşadıklarım dejavu kadar aklıma geliyor. Bu romanesk yükle de giriş geçirmek gerekiyor. Bununla giriş geçirmek namına yazıyorum. Yazmanın iyileştirici birlikte yönü bulunduğunu düşünüyorum. Çünkü ego yetiştirme yurdundayken en çetince anım, babamın yaşamını kaybettiğini söyledikleri andı. Söylediler lakin 2 sene sonra. Böyle 'Baban öldü.' dediler lakin ne birlikte ruhsal dayanak oldu, ne bambaşka birlikte şey... O zamanlarda bunlar sağlam düşünülmüyordu. Ben o dönemleri yazarak atlattım. Hayatım süresince yazarak kendimi iyileştirmeye çalışıyorum."
Geçmişini geride bıraktı
Yetiştirme yurduna verildiğinde geçmişini geride bırakıp istikbaline odaklandığını tamlayan Yavuz, "Ailem bulunmadığı düşüncesince kendimi fakat öz çabamla kurtarabileceğimi farkına vardım." ifadesini kullandı.
Kendisi kadar yetiştirme yurdunda bulunan kardeşlerine hayır peyda geçirmek düşüncesince sosyal hizmetler eğitimine yöneldiğini dile getiren Yavuz, "Sosyal hizmet uzmanı şekilde büyüdüğüm, çocukluğumun geçmiş olduğu yetiştirme yurtlarında çalışmaya başladım. İyi ki bu sonucu vermişim diyerek düşünüyorum, zira 28 salname amme görevimde 'Ah gine mi işe gidiyorum?' demedim. Çünkü beni mutluluk büyüttü, ego devletimi ata bildim. Çalışırken de 'Babamın işini yapıyorum.' fikri ve titizliği süresince oldum." dedi.
Yazmanın haricinde en iri motivasyonun "affetmek" olduğuna ayraç fail Yavuz, insanoğlunun tarihine takılmaması gerektiğini, geçmişini bağışlayarak birlikte sonrakine hamle atmanın en iri deva bulunduğunu laflarına ekledi.
